- məxsusi
- <ər.> sif. və zərf1. Ancaq bir şeyə və ya bir şəxsə aid olan, məxsus olan; xüsusi. Məxsusi yer. Məxsusi paltar. – Qız evindən bəy üçün məxsusi bəy xonçası gəlir. R. Ə..2. Ayrıca olaraq, ayrılıqda, xüsusi surətdə. Məxsusi danışmaq. Məxsusi görüşmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.